Goede vangst

Vandaag heb ik een goede vangst, in totaal tien fantastische hondenblikken. Ik had wel een paar honden meer gefotografeerd maar die foto's zijn niet zoals ik ze graag zou hebben. Dat is wel jammer, en maakt het ook des te spannender of ik mijn doel ga halen.

De foto die ik zoek is niet zomaar van een hond in het voorbijgaan. Het is wel dat de hond en ik elkaar echt aankijken, de blik is het belangrijkste. Vandaar dat dit het beste werkt zonder bezitter omdat er toch tussen de bezitter en de hond een spanning ontstaat. De bezitter wil zijn hond mooi op de foto maar de hond wil zijn dagelijkse rondje ongestoord voortzetten.

Daarom zijn de honden die ik spontaan ontmoet de honden die ik zoek. Dan alleen ontstaat een kort contact tussen ons twee. Er is niemand in de directe omgeving die voor afleiding zorgt. Je voelt de spanning, een vreemde, gaan we elk moment blaffen of gaan we kwispelen. Dit wordt mijn moment en heb enkele seconden om een de foto te maken. Anders is het te laat, beeld bewogen en de blik vervlogen.

Hond(erd) in Callosa

Verse hondenkoekjes daar moet het mee lukken.

Hond(erd) in Callosa...!

Mijn eerste ontmoeting met Callosa was de hond. Tijdens een wandeling heb een prachtige dalmatiër gefotografeerd op het balkon. Zijn treffende blik is bij mij blijven hangen. Wat mij met de dagen steeds meer opviel was dat bijna elke bewoner wel een hond in zijn bezit had! En dat tot nu de avonden worden ingeluid met telecommunicare geblaf. Of als je op een blij morgen je eerste stapt buiten de deur zet dat een drol je groet of op elke hoek van de straat er een vers stroompje territorium is geplaatst. Zo vaak dat de huizen er door geel bruin verzuren.

Ik moet zeggen dat ik weinig met honden heb, ben echt een kattenmens. Maar het woord hond in honderd ging mij de afgelopen tijd steeds meer fascineren. En omdat ik de gedachte niet meer los kon laten, is dit project gaan leven. Vanaf vandaag heb ik tien dagen om minstens tien honden per dag te fotograferen.

Deze trouwe viervoeter is overal, maar ook als ik ze zoek...? Omdat ik steeds meer op ze begin te letten, zie je dat er in Callosa een geheel eigen hondenwereld heerst. Sommigen los lopend op vrije voet en sommigen in de deur opening of vast dichtbij huis. Vanmorgen heb ik al vijf hondenblikken gevangen, maar die vers gekochte hondenkoekjes werken nog niet echt mee! Geen honden die ze lust...!
Nu eerst siësta en tegen vijven nog maar eens op hondenjacht.